آسیستول در اتاق عمل
تعریف:
آسیستول یا بدون سیستول ، یکی از وضعیتهای مربوط به فعالیت الکتریکی قلب است. در این حالت عضلهٔ قلب هیچگونه انقباضی نداشته و قلب هیچ خروجی و جریان خونی ندارد.
تشخیص:
1.ایجاد خط صاف در EKG
2.عدم لمس نبض مرکزی (کاروتید و فمورال)
3.گاهی ممکن بدنبال عدم فعالیت الکتریکی بطن ها، فعالیت دهلیزی وجود داشته باشد که نتیجه آن ایجاد موج P است.
درمان فوری:
1.جلوگیری از تحریک بیشترعصب واگ (مثل عمل جراحی استرابیسم)
2.ماساژ قفسه سینه با ریت 100 تا 120 بار در دقیقه(بیمار باید اینتوبه باشد و اکسیژن 100% دریافت کند)
3.اگر علت آسیستول تحریک عصب واگ باشد 0.5 میلی گرم آتروپین باید تزریق شود حداکثر دوز تا 3 میلی گرم.
4.در غیر این صورت باید 1 میلی گرم اپی نفرین ، هر 3 دقیقه تزریق شود تا زمانی که گردش خون خود به خودی برقرار شود.
مدیریت بعد از آسیستول:
1.باید ازعواملی که باعث آسیستول شده دوری شود مثل تحریک عصب واگ.
2.اگه بیمار بلوک درجه2 نوع 2 و بلوک درجه 3(کامل) دارد باید برایش پیس میکر گذاشته شود.
ریسک فاکتورها:
1.اعمال جراحی که باعث تحریک عصب واگ می شوند.مثل استرابیسم
2.داشتن سابقه بلوک قلبی درجه2 نوع 2 یا بلوک کامل قلبی
سایر علل:
1.قطع شدن لیدهای EKG.
2.هایپوکسی: انسداد راه هوایی، لوله گذاری مری، لوله گذاری برونش و قطع اکسیژن
3.هایپوولمی:شوک هموراژیک و آنافیلاکسی
3.هایپر و هایپوکالمی
4.اختلالات متابولیک
5.هایپوترمی- خیلی ضعیف
6.پنوموتوراکس فشارنده
7.تامپوناد قلبی
8.اوردوز دارویی
9.ترومبوآمبولی ریوی.
آسیستول در اطفال:
1.شایع ترین علت هایپوکسی.
2.درمان همانند بزرگسالان اپی نفرین با دوز 10میکروگرم به ازای هر کیلو گرم وزن بصورت IV یا 100 میکرو گرم داخل تراشه.